کـــامـــپــیــوتـــر

سلام دوستان گرامی.اگر خواستین در سایت انتخاب وبلاگ برتر شرکت کنید تا هر ماه وبلاگای برتر انتخاب بشه و شایدم وبلاگ خودتون باشه داخل اون به لوگویی که قسمت لوگوهای وبلاگم هست برین کلیک کنین و به وبلاگم اگر دوست داشتین امتیاز بدین و در قسمت ثبت وبلاگ جدید برین و وبلاگ خودتون رو ثبت کنید.

ممنون

دوست های خوبم

برای حمایت از احسان علیخانی و برنامه ماه عسل توی قسمت لینک ها به لینک قبیله هواداران احسان علیخانی(کلبه تنهایی)بروید و ثبت نام کنید و این عکس رو به عنوان پست ثابت قرار بدهید تا در لیست حامیان ماه عسل  قرار بگیرد و بتوانیم باثبت نام گروهی خودمون دوباره برنامه زیبا ماه عسل با اجرای زیبای احسان علیخانی رو به ایران برگردونیم

به جای خدا بد نده؛ بگوییم : خدا سلامتی بده

به جای بد نیستم؛ بگوییم :‌ خوب هستم

به جای فراموش نکنی؛ بگوییم : یادت باشه

به جای پدرم درآمد؛ بگوییم : خیلی راحت نبود

به جای دستت درد نکنه؛ بگوییم : ممنون از محبتت، سلامت باشی

به جای ببخشید که مزاحمتان شدم؛ بگوییم : از اینکه وقت خود را در اختیار من گذاشتید متشکرم

به جای گرفتارم؛ بگوییم : ‌در فرصت مناسب کنار شما خواهم بود

به جای دروغ نگو؛ بگوییم : راست می گی؟ راستی؟

به جای قابل نداره؛ بگوییم : هدیه برای شما

به جای شکست خورده؛ بگوییم : با تجربه

به جای فقیر هستم؛‌ بگوییم : ثروت کمی دارم

به جای بدرد من نمی خورد؛ بگوییم : مناسب من نیست

به جای مشکل دارم؛ بگوییم : مسئله دارم

به جای جانم به لبم رسید؛ بگوییم : چندان هم راحت نبود

به جای مسئله ربطی به تو ندارد؛ بگوییم : مسئله را خودم حل می‌کنم

به جای من مریض و غمگین نیستم؛‌ بگوییم :‌ من سالم و با نشاط هستم

به جای زشت است؛ بگوییم :‌ قشنگ نیست

به جای چرا اذیت می‌کنی؛ بگوییم :‌ با این کار چه لذتی می‌بری

به جای غم آخرت باشد؛ بگوییم : شما را در شادی ها ببینم

به جای متنفرم؛ بگوییم : دوست ندارم

به جای دشوار است؛ بگوییم : آسان نیست

به جای جملاتی از جمله چقدر چاق شدی؟، چقدر لاغر شدی؟، چقدر خسته به نظر می‌آیی؟، چرا موهات را این قدر کوتاه کردی؟، چرا ریشت را بلند کردی؟، چراتوهمی؟، چرا رنگت پریده؟، چرا تلفن نکردی؟، چرا حال مرا نپرسیدی؟

بگوییم: سلام به روی ماهت، چقدر خوشحال شدم تو را دیدم، همیشه در قلب من هستی ...

برداشت از سایت PERSIAN-STAR.ORG

يه روز يه دانشمند يک آزمايش جالب انجام داد

اون يه آکواريوم شيشه اي ساخت و اونو با
يه ديوار شيشه اي دو قسمت کرد.

تو يه قسمت يه ماهي بزرگتر انداخت و در قسمت ديگه يه ماهي کوچيکتر که غذاي مورد علاقه ي ماهي بزرگه بود.

ماهي کوچيکه تنها غذاي ماهي بزرگه بود و دانشمند به اون غذاي ديگه اي نمي داد... او براي خوردن ماهي کوچيکه بارها و
بارها به طرفش حمله مي کرد،
اما هر بار به يه ديوار نامرئي مي خورد همون ديوار شيشه اي که اونو از غذاي مورد علاقش جدا مي کرد.

بالا خره بعد از مدتي از حمله به ماهي کوچيک منصرف شد. اون باور کرده بود که رفتن به اون طرف آکواريوم و خوردن ماهي کوچيکه کار غير ممکنيه.

دانشمند شيشه ي وسط رو برداشت و راه ماهي بزرگه رو باز کرد، اما ماهي بزرگه هرگز به سمت ماهي کوچيکه حمله نکرد. اون هرگز قدم به سمت ديگر آکواريوم نگذاشت.

مي دونين چرا؟
اون ديوار شيشه اي ديگه وجود نداشت، اما ماهي بزرگه تو ذهنش يه ديوار شيشه اي ساخته بود.
يه ديوار که شکستنش از شکستن هر ديوار واقعي سخت تر بود.
اون ديوار باور خودش بود. باورش به محدوديت

ما هم اگه خوب تو اعتقادات خودمون جستجو کنيم، کلي ديوار شيشه اي پيدا مي کنيم که نتيجه ي مشاهدات و تجربياتمونه و خيلي هاشون هم اون بيرون نيستن و فقط تو ذهن خود ما وجود دارند.

هر فردي خود را ارزيابي مي کند و اين برآورد مشخص خواهد ساخت که او چه خواهد شد.

شما نمي توانيد بيش از آن چيزي بشويد که باور داريد هستيد،
اما بيش از آنچه باور داريد مي توانيد انجام دهيد.

نورمن وينست پيل

برداشت از سایت شبکه 5                                         www.clube.tv5.ir